Powiązania między pracownikami różnych branż lub różnych przedsiębiorstw nie były możliwe, a prawa do swobodnego organizowania się i strajku odmawiano aż do powstania Niezależnego Samorządu Związków Zawodowych Solidarność, lepiej znanego po prostu jako Solidarność. Założona we wrześniu 1980 r., krótko po powszechnych strajkach zorganizowanych przez Międzyzakładowy Komitet Strajkowy, Solidarność przełamała monopol oficjalnych związków partyjnych, szybko zyskała masowe poparcie (nawet wśród członków partii) i rozszerzyła swoją działalność daleko poza wąskie syndykalistyczne obawy.
Historia finansów w Polsce – najważniejsze informacje
Powszechne niepokoje pracownicze w 1981 r. doprowadziły do ogłoszenia przez rząd stanu wojennego w grudniu oraz aresztowania i zatrzymania przywódcy Solidarności Lecha Wałęsy i innych. Solidarność i jej organizacje satelickie, takie jak Wiejska Solidarność, zostały oficjalnie stłumione, a przywódcy niezależnego ruchu robotniczego zostali potępieni jako “przestępcy”. Partia nakazała swoim kierownictwu i ministrom utworzenie nowych związków zawodowych zrzeszonych w sponsorowanym przez rząd Ogólnopolskim Porozumieniu Związków Zawodowych; OPZZ), które działałyby zgodnie ze starymi liniami kontroli partyjnej. Znaczna część członków odtworzonych związków składała się jednak z byłych sympatyków Solidarności, a nowe związki nie były całkowicie bezkrytyczne wobec polityki partyjnej.
Polska dokonała przeglądu swojego systemu podatkowego na początku lat 1990., głównie poprzez ustawodawstwo przyjęte w styczniu 1993 r., Które zastąpiło podatek obrotowy rodzajem podatku od wartości dodanej (VAT). Zgodnie z tym podatkiem opłaty naliczane nabywcy końcowemu przy każdej transakcji w trakcie opracowywania produktu. Małe firmy i niektórzy podatnicy byli zwolnieni z płacenia tego podatku VAT i nie stosowano go do niektórych artykułów spożywczych, leków i eksportu. Również w 1993 r. wprowadzono podatek akcyzowy, z wyższymi stawkami stosowanymi do napojów alkoholowych, wyrobów tytoniowych i samochodów. W 1994 roku Polska zaprezentowała trzy poziomy podatku dochodowego od osób fizycznych (21 procent, 33 procent i 45 procent; w 2000 roku obniżono do 19 procent, 30 procent i 40 procent), próbując zrównoważyć nowe obciążenie równoczesnym programem ulg podatkowych dla inwestycji. Co więcej, potwierdzono istniejącą stawkę podatku od osób prawnych w wysokości 40 procent (ale obniżono ją do 19 procent w 2003 r.) i rozpoczęto podatek importowy od towarów zagranicznych. Przepisy o podatku od nieruchomości w Polsce dopuszczają ulgi podatkowe dla właścicieli gospodarstw rolnych lub gruntów zalesionych.
O tym warto pamiętać!
Polska została włączona do Rosji 7 stycznia 1795 roku, a 9 lipca 1807 roku stała się Księstwem Warszawskim pod rządami Napoleona. Kongres Wiedeński ustanowił Królestwo Polskie, umieszczając je w unii personalnej de iure z Rosją, ale de facto podporządkowując ją Rosji 20 czerwca 1815 r. Dwa powstania przeciwko Rosji nie powiodły się w latach 1831 i 1863-1865. Królestwo Polskie powstało 14 stycznia 1917 r., a 22 listopada 1918 r. stało się Rzeczpospolitą Polską. Niemcy napadły na Polskę 30 września 1939 r., anektując zachodnią część Polski i zamieniając resztę Polski w Generalne Gubernatorstwo Polski. Kiedy Niemcy zaatakowały Rosję w czerwcu 1941 r., Polska została podzielona na trzy między Generalne Gubernatorstwo, Reichskommissariate Ostland i Ukrainę oraz Białystok, który był przyłączony do Prus Wschodnich (choć formalnie nie anektowany). Rzeczpospolita została przywrócona 1 stycznia 1944 roku. Powołane przez hitlerowców Generalne Gubernatorstwo wprowadziło złotówkę krakowską (PLK) 20 maja 1940 r., zmuszając obywateli polskich do wymiany złotych wyemitowanych przez Bank Polski na banknoty Banku Emisyjnego w Polsce w Krakowie. Kiedy Związek Radziecki zaatakował Polskę, stworzyli złotego lubelskiego (PLL) na równi z rublem, które były emitowane przez Narodowy Bank Polski. Po wojnie Złoty (OWP) został ponownie wprowadzony przez Rząd Jedności Narodowej. Złoty ciężki zastąpił starego złotego 28 października 1950 r. i został wyrównany do rubla na równi. Banknoty, długi i kredyty wymieniano po kursie 100 starych złotych na 1 złoty ciężki. Pensje, ceny i depozyty wymieniano po kursie 3 nowych złotych na 100 starych złotych.
